“List 21” ws. reprywatyzacji i relacji polsko-żydowskich

Jako Polacy, Żydzi i Polacy żydowskiego pochodzenia chcemy sami układać sobie relacje ze współobywatelami, wierząc w sens solidarności dla wolności. Uważamy, że nigdy w trudnej historii Polski nie było takiego zrozumienia integracji jak w III Rzeczpospolitej: bez hermetyzmu i zamknięcia na argumenty innych. Dlatego organizacje spoza Polski, a tym bardziej rządy, nie mają prawa domagać się pieniędzy czy dóbr, które były prywatną własnością Żydów polskich. Fakt, że dotychczas żaden z prezydentów kraju i żaden z parlamentów nie umiał rozwiązać kwestii reprywatyzacji spowodował, że obecny Sejm RP znaczącą większością opozycji i rządzących (i co ważne bez głosów przeciw) uznał, że pora zakończyć stan tymczasowości. Pozostawił drogę rozwiązań sądowych, ale taką, która nie blokuje rozwoju kraju i nie tworzy pola do kolejnych oszustw i niesprawiedliwości.

Proponujemy istotne, uzupełniające rozwiązanie: tworzenie funduszy regulacji własności polskich obywateli bez różnicy narodowości czy pochodzenia. Aby prawo nie działało wstecz, sprawy już rozpoczęte powinny zostać zakończone. Fundusze powinny gromadzić kwoty odpowiadające wartości rynkowej nieruchomości o niewyjaśnionym statusie będących przedmiotem inwestycji, aby pieniądze przekazać prawowitym spadkobiercom. Z mienia pozostawionego bezpotomnie powstaną Kapitały Dziedzictwa przeznaczone na finansowanie opieki nad zabytkami, cmentarzami oraz na cele kultury i edukacji. Pieniądze służące celom wspólnot tworzących nasz naród tak jak w innych krajach europejskich muszą pozostać w Polsce.

Nigdy za naszej pamięci o Holokauście i sowieckich prześladowaniach stosunki polsko-żydowskie nie były tak dobre – co nie znaczy, że bezkonfliktowe – jak w Polsce trzeciej niepodległości. Zorganizowana nienawiść jest w Polsce ścigana z mocy prawa, a gdy tak się nie dzieje, wolność słowa i manifestacji pozwala o te zasady walczyć. Działają u nas liczne firmy izraelskie dlatego, że pozostajemy krajem bezpiecznym, w którym na przekór politycznym podziałom i sporom opozycja i rządzący umieli przekazywać sobie pokojowo władzę. Trzecia RP – w odróżnieniu od większości państw członkowskich ONZ – nie poddała się antysemityzmowi w przebraniu antysyjonizmu i popiera prawo Izraela do istnienia. W imię naszej wspólnej przyszłości.

Władysław T. Bartoszewski, poseł na Sejm IX kadencji

Czesław Bielecki, architekt, poseł na Sejm III kadencji

Mirosław Chojecki, wydawca, producent filmowy

Ludwik Dorn, były Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji

Marcin Giełzak, przedsiębiorca, publicysta, Dyrektor Wykonawczy Projektu Konsens

Cezary Harasimowicz, scenarzysta, dramaturg

Paweł Jędrzejewski, publicysta, Forum Żydów Polskich

prof. Antoni Kamiński, socjolog, były prezes Transparency International

dr Tomasz Krawczyk, matematyk, informatyk

Michał Lorenc, kompozytor

Ilona Łepkowska, scenarzystka

dr Mikołaj Mirowski, historyk

prof. Andrzej Nowak, historyk

prof. Ryszard Praszkier, psycholog

Yoram Reshef, przedsiębiorca, manager

Katarzyna Sadło, “Kataryna”, publicystka

prof. Adam Strzembosz, były Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego

Maciej Strzembosz, producent filmowy, scenarzysta, reżyser

dr Paweł Szapiro, historyk

Romuald Szeremietiew, były Minister Obrony Narodowej

Dawid Walendowski, przedsiębiorca, manager